ΜΙΑ ΒΟΛΤΑ ΜΑΖΙ

​

Πάμε μια βόλτα
ένα δείλι στο δάσος;
Θ'αντέξεις;
Χωρίς ψωμί
χωρίς νερό
χωρίς ξαπόστι...
Κι ας κανονίσουν τα πουλιά.

​

​

​

ΚΥΚΛΑΔΕΣ

 

...στου Αιγαίου

το γέρμα

λιώνουνε

τα μάτια σου

παιχνίδισμα αντανάκλασης

κάποιων δικών μου πόθων.

Και την αυγή

οι Κυκλάδες

σε χοροστάσι θα πιαστούν

σμαράγδια από τις λέξεις σου

στα στήθια τους φορώντας...

​

​

​

ΚΑΛΕΣΜΑ

 

Πέταξε λίγο

να κοινωνήσουμε τη θάλασσα

ήλιο να κεραστούμε.

Κορμιά σε ξάρτια απέλαγα

γλαρόνια να συρθούμε

του φεγγαριού αργυρό απαύγασμα

στους ώμους να ντυθούμε.

Και αγλαοί ως θα 'μαστε

τρανό σκαρί πατώντας

να ουρανοδρομήσουμε

το άστρο μας το ανέλαμπο ζητώντας.

​

​

​

ΠΡΟΣΜΟΝΗ

 

...περιμένω

κρεμασμένη στο κενό

του ευδόκιμου χρόνου μας.

Πλάνητες πόθους

γοργοφτέρουγα φιλιά

αερικά σ'αγαπώ

πώς να τα στριμώξουν

μια δροσερή πέτρα

στον ήλιο του απομεσήμερου

μια πυρωμένη βελόνα

στη δρόσο του πευκώνα...

​

​

​

ΕΡΩΤΙΚΗ ΠΡΑΞΗ

 

Κυριακή σήμερα

Θεία Κοινωνία

Μεταλαμβάνω

των Αχράντων Μυστηρίων

Παίρνω

στο σώμα μου

Σώμα και Αίμα

όσων Αγαπώ.

​

​

​

ΜΙΑ ΣΤΑΓΟΝΑ ΛΑΔΙ

 

...είχαν τα μάτια σου

το χρώμα της λίμνης.

Πόσες Ναϊάδες

να αξιώθηκαν τα νερά της;

Και ήρθα

περί τας δυσμάς

ένα μικρό Εγώ

να τη διαπλεύσω

αναιδώς πλησίστια.

Πρωινή άπνοια και

η λιμνοθάλασσα

στο μυχό του κόλπου

άπλωσε μια λαδιά.

Κράτησα την αναπνοή μου.

Κράτησα τη ζωή μου

μια σταγόνα μυρόλαδο

στο περίγραμμά της.

​

​

​

ΑΠΟΘΕΩΣΗ

 

...το φτερωτό μωρό

σε γλυκοΰπνι

ανθυπομειδιά

στο κερασένιο

παραμιλητό:

"Μετά φόβου Θεού

πίστεως και

αγάπης"

να προσέρχομαι

"ταις αγγελικαίς

δορυφορούμενον

τάξεσιν"

στους κλειδωμένους ουρανούς μου

να σε σεργιανώ.

​

​

​

ΚΟΥΒΕΝΤΑ ΜΕ ΕΝΑ ΤΣΙΓΑΡΟ

​

...βασιλιά της καρδιάς μου

καυτό τατουάζ μου

εσύ με πονάς

και με καις πιο πολύ.

 

"Ο βασιλιάς και εγώ" Α. Μάνου

 

... λιμνία

περί λύχνων αφάς

το κατακάθι

ανασκαλεύω

στο φλυτζάνι της μέρας

βλογημένη βρώση

των στίχων.

Το τσιγάρο μου

μου καίει τα χρόνια.

Το καταθέτω

ημιθανές

στην αυρόχαρη ράχη

της λίμνης.

Με κοιτάζει

με τον πόνο

της προδοσίας

στο βλέμμα.

"Να ζήσω θέλω" του φωνάζω

"Να με ζήσει ο Ήλιος μου

να μου καίει το στόμα

να μου καίει τα δάχτυλα

να μου καίει το στρώμα".

​

​

​

ΚΡΥΦΗ ΑΓΑΠΗ

 

"...στα σκοτεινά

την έλουζε

στ' άφεγγα

τη χτενίζει..."

...η μάνα

την Αγάπη.

Του ήλιου φως

μην την ιδεί.

Το βάσκανο το μάτι.

Κακόφωνη λογοτριβή.

Μοβόρικο γινάτι.

Κακόγνωμη αθιβολή

του Χάρου το πλεμάτι.

 

Αφόρμηση, το δημοτικό τραγούδι-παραλογή "Του νεκρού αδερφού"

​

​

​

ΠΑΤΖΟΥΡΙ ΘΑΛΑΣΣΟΞΥΛΟ

 

...πατζούρι

θαλασσόδαρτο

κανένα δε φοβάται

κανένα δεν προσμένει

ευνή

με φούρφουρα σεντόνια σέρνει

στα φώτα της ακτής.

Μου λέει...

Εκεί

στη χλαλοή ψαράδων

σ'αγκίστρια βελουδένια

σε δίχτυα μελωμένα

σε μέθυσες κουβέντες

γείρε να κοιμηθείς.

​

​

​

Ο ΦΟΒΟΣ (Προσκύνημα στον Ν. Καζαντζάκη)

​

[...] "Κι ολημέρα τώρα πάει κι έρχεται η μάνα μέσα στο σπίτι και ψάχνει να βρει το κεφαλομάντιλο... να φύγει...έτρεμα μη τύχει και βρει το κεφαλομάντιλό της και γίνει άφαντη....κι ακόμα και σήμερα αποκρατάει μέσα μου πιο ανομολόγητη η τρομάρα ετούτη: παρακολουθώ κάθε αγαπημένο πρόσωπο, κάθε αγαπημένη ιδέα, με αγωνία, γιατί ξέρω πως ζητάει το κεφαλομάντιλό της να φύγει."

 

Ν.Καζαντζάκης

Αναφορά στον Γκρέκο

"Η μάνα μου"(απόσπασμα)

 

Σ'ακούμπησα

δεκατέσσερω χρονώ

Χριστό και Πειρασμό και Καπετάνιο

μα διάλεξα εκείνο το Θεριό

στη...μόδα το κομμάτι μου να κάνω.

Κοκκίνιζα τη νύχτα από ντροπή

νου και ψυχή και σώμα να γυμνώνεις

καλέμι σε απάρθενη ψυχή

το φόβο και το πάθος να λυτρώνεις.

Χρόνια μετά κρεμόμουνα

σε στόμα αγγελικό

να συλλαβίζει την ειδή και την πνοή σου

σ'ακρόγιαλα να πέφτω ομηρικά

που λούζονταν το φως απ 'τη γραφή σου.

Ψες εξανάρθες μου γλυκά

όπως εγώ μικρός να μ' ησυχάσεις

οπου κι εσύ φοβόσουνα κρυφά

αγάπες νεραϊδόφερτες μη χάσεις.

​

​

​

ΑΓΑΠΗ

 

"Ένα λιμάνι

η αγκαλιά μου

κι ας μπαίνεις μόνο

όταν φυσά.."

Χ.Αλεξίου

 

...ζώσα Αγάπη

ανοιχτή παντοτινά αγκαλιά

το πουλί κάθε που θέλει να φωλεύει

κι ας τρέμει από λαχτάρα η φωλιά...

Στον κόσμο που μας έφτιαξαν

χορτάσαμε κλουβιά...

​

​

​

ΣΙΩΠΗ

 

...από

το Αυγουστιάτικο καλάθι

δαγκώνω

τη γλυκοτυράννια

της Σιωπής.

Δίδυμες μπουκιές

σε κρυφές του ουρανίσκου μου σπηλιές.

​

​

​

7 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2017

 

...μια φέτα

από τ' ολόγιομο

απόψε θα σου βάλω

πεντάγλυκη

στο στόμα της καρδιάς.

Με τη δική μας Σονάτα...

Με Φτερωτά κροντήρια

άκρατης

άφατης

αθέατης

Πλησμονής.

​

​

​

ΕΛΈΩ ΖΩΗ

 

...γεννήθηκα χρεωμένη.

Δαγκαμένα

στους νεογιλούς

εχέγγυα αξιοπιστίας.

Για να με χρίσουνε παιδί

και έφηβη

και εκλεκτή

μάνα

Γυναίκα

αδερφή

μα ανάξια για γλυκό ψωμί.

Κι απόψε

τα πεφτάστερα του Αυγούστου

δανεικά και έντοκα

τα πίνω.

​

​

​

ΚΑΙΣΑΡΙΑΝΗ

 

Σε συγκαιρινές Καισαριανές

μας έστησαν.

Εκόντα άκοντα

γυμνά προτεταμένα στήθια

να αναρωτιούνται προσευχές του τέλους.

"Τι δέδρακα;

Πη παρέβην;

Τι δ'έρεξα;

Τι δε μοι δέον ουκ ετελέσθη;"

Το εκτελεστικό

μοιράζει χάπια της χαράς

και μετά

σε θέση ετοιμότητας πάλι.

Σε κάθε διάλειμμα

σηκώνουμε

μισόκλειστα μάτια

στον Ουρανό.

Ακούμε κλαυσίγελω μωρών

Παραδίνουμε αδαμιαία ψυχή

σε λαγγεμένες λέξεις

Φιλούμε θαλασσινό αφρονέρι

Πίνουμε μαΐστρο καρεκλάτο

και μαϊστραλάκι κήπου

με θέα τον ακάλυπτο της ζήσης.

Με πόσες καραμέλες

να ζαχαρώσουμε τη θανή;

 

Το απόσπασμα σε θέση ετοιμότητας.

​

​

​

ΣΦΡΑΓΙΣ ΔΩΡΕΑΣ

 

Στη Γη σου

της Επαγγελίας μου

ο ανθόσπαρτος αφρός μου

δεν έσπασε στα πόδια σου;

Το γυμνασμένο περιστέρι μου

φιλί κοράλι δε σου έφερε;

Ο φύλακας αγγελός μου

ξεσκλίδι απ' το σταυρό μου

δε σου φόρεσε;

Νομίζεις ακριβέ μου...

Λαμβάνεις με

και εκ του μη λαβείν

σφραγίδα δωρεάς

Έρωτος Αγίου.

​

​

​

ΥΠΟΜΟΝΗ

 

Σ'εσέ ξομολογιέμαι

σιαμαία μου.

Στήθος με στήθος

βγήκαμε στο φως.

Μας είπαν

το μαζί σωτήριο

και θάνατο το χώρια.

Ενάρμονα τρεκλά βαδίσαμε

στα δυό καρβέλι ψωμοφάγαμε

αργές μπουκιές γλυκοσαλίσαμε

σε κορφοβούνι άπαρτη σημαία στήσαμε.

Διπλό κιβούρι να βρεθεί

σε μιαν αχώριστη θανή

λεύτερες να μας κλείσει.